Allah’ın vahyinden uzaklaşınca bu böyle anlaşılır. “Yetimlerin evinde bir şey yenmez ve içilmez” diyenler kendilerince dindarlık yapmış olurlar. Niye? -Çünkü öyle anlamışlar. Aslında bunu yaparken Allah’tan ne kadar uzaklaştıklarını, o ev halkına, o yetimlere ne kadar haksızlık ettiklerini, ne kadar zulmettiklerini, onları ne kadar sıkıntıya gark ettiklerini bilmez ve farkında olmazlar. Bu konuda bir ayet var mıdır? -Evet, Allah ayeti kerimede; “yetimlerin mallarına haksızlıkla yaklaşmayın. Onların mallarını kendi mallarınıza katmayın” ^[1] buyurur. Bu ayetten, “yetimlerin evinde bir şey yenmez” diye bir sonuç nasıl çıkabilir!

Yetimin velileri bize onu ikram eder ve biz de o ikramı reddetmiş oluruz. İkramı reddetmek bir mü’mine yakışır mı! Bunu yapanlar kendini onların yerine koyup bir de öyle muamele etmelidirler. O evden yenilir, içilir ve aynı zamanda onlara ikram da edilir.

Hatta başka bir söz daha vardır; “yetimin musluğu altından olsa o su içilmez” diye; yani haram gibi… Yetim haram mıdır! Yetimin sahibi de, velisi de Allah’tır. Bir mü’min yetime öyle muamele etmeyi nasıl reva görebilir!

Eğer birinin gönlü böyle mutmain olmazsa ne yapması gerekir?

Oraya giderken elinde bir şeyler götürmelidir. Böylece hem kendisi yemiş hem de onlara ikram etmiş olur. Mesela; biri yetimin evine gidip bir çay içecekse bir kilo çay, iki kilo şeker götürsün. Böylece elli defa orada kendi çayını içmiş olsun; ama böyle “yetimin evinde bir şey yenilmez” deyip Allah’tan uzaklaşmasın, onlara hakaret etmesin, zulmetmesin, onları küçümsemesin. Bu Allah’a karşı saygısızlık olur, edepsizlik olur.

Yetimin sahibi, velisi Allah’tır, diğerlerinin sahibi, velisi kullardır; yani anası ve babasıdır. Allah ayette sadece; “onların mallarını kendi mallarınıza katıp, haksız yere mallarını yemeyin” buyurur. Dolayısıyla onların evinde bir şey yemek haksız yere mallarını yemek değil, ikram ettiklerini yemektir.

O halde ikisi nasıl aynı olur! Birinde yetimin malını çalar, zulümle malına el koyar; ama ötekinde kardeşi ona ikramda bulunur ve kardeşi kendisine ikram ettiğini yer, bu ikisi nasıl bir olur! Yetimin ikramını nasıl haksız yere malını yemek olarak anlarız!

Bunu söyleyenlerin ismine âlim, hoca veya şeyh denilebilir; ama ne denirse denilsin yetimin evinde bir şey yenilip içilmez diyenler Allah’a karşı en büyük saygısızlığı, edepsizliği yapmıştır. Aynı şekilde yetime de en büyük haksızlığı, hakareti yapmış ve evinden bir şey yenilmez diye onu küçümsemiştir.

Gidiyor oraya oturuyor ve bir şey yemiyor!  Sen onların gönlünü kırdın! Bütün dünyayı versen de o gönlü tamir edemezsin! Sen böyle mi yetimin gönlünü alıyor onu sevindiriyorsun! Eğer sende iman varsa, cevher varsa götür hem onlara ikram et hem de kendin ye! Niye onlara böyle bir şeyi düşündürüyor, “sizin babanız yok” diyorsun, hakaret ediyorsun! Bu zulümdür! Allah zalimleri sevmez.