Her ne olursa olsun, hangi soru olursa olsun kardeşlerimiz soru sorarken de bunu inşallah böyle bulacaklardır. O konuda Allah ve resulünün ne söylediğine bakmamız gerekir.
Resulullah (s.a.v.) Efendimiz sahabeye buyurur; “dünyaya gelmeden önce elest meclisinde[1] tanışanlar, birbirini sevenler, sevişenler (kelimeyi böyle kullandı) dünyaya geldikten sonra da birbirilerini gördüklerinde bulduklarında aynı şekilde birbirileriyle anlaşırlar ve sevişirler, birbirlerini severler.” [2] Orda eğer öyle bir yakınlık olmamışsa dünyaya geldiklerinde tanışsalar bile hatta aynı evin içinde olsalar bile bir türlü birbirilerini sevemezler, birbirleriyle anlaşamazlar. Muhabbet önce elest meclisinde başlar.
Dünyaya gelmeden Allah’ın huzurunda bir hayat yaşamışız. Allah’ın; “ben sizin rabbiniz değil miyim” hitabına “kalu bela şehitna” [3] diye karşılık vermiş, Allah ile beraber olmuştuk. Onu sevmiştik, o aşk ile sema etmiştik. İnsan dünyaya geldikten sonra da aslında Allah’ı unutmaz ve hep onu arar. O aşkı, o muhabbeti, o güzelliği ve o huzuru arar.
Arayan mutlaka bulur. Yeter ki doğru yerde arasın… O aşkı, muhabbeti, o yakınlığı yine tadar ve mutlaka rabbini bulur. Bunun için emek sarf etmesi, çaba ve gayret sarf edip samimi olması gerekir ki yolda yürüyebilsin. Kişinin boş kuruntuya vesveseye kapılmadan rabbini bilip bulması gerekir. İnşallah hep beraber buluruz.