Allah ayeti kerimede; “sizin dostunuz Allah’tır, resulüdür, velilerdir”^[1] buyurur. “Allah’ı bırakıp başka dostlar edinmeyin, Allah’ın dostluğunu bırakıp şeytanı dost edinmeyin,^[2] mü’minleri bırakıp kâfirleri dost edinmeyin”^[3] buyurur. Dolayısıyla dostumuz Allah’tır, resulüdür ve mü’minlerdir.

Gerçek dost bir tek Allah’tır. Resulünü ondan dolayı onun vahyini taşıdığı için dost ediniriz, mü’minleri de Allah’a ve resulüne iman ettiği için dost ediniriz. Allah’ın dostlarını dost ediniriz.

Allah ayeti kerimede; “Allah mü’minlerin velisidir.^[4] Allah müttakilerin velisidir…”^[5] buyurur. Allah’ın dostlarına, resulüne dostluk Allah’a dostluktur. Bunu böyle anlamamız gerekir. Eğer Allah’tan, resulünden, mü’minlerden başka dostlar, veliler edinirsek bu durumda Allah’ın veliliğini, dostluğunu kabul edememiş, şeytanın ya da başkalarının, Allah’tan başka kimselerin dostluğunu kazanmış oluruz ki Allah ayeti kerimede;  “…onları dost edinmeyin…”^[6] buyurur.

Allah’ı dost edinirsek resulünü de mü’minleri de veli edinmemiz gerekir dost edinmemiz gerekir. Eğer mü’minleri veli edinmezsek, dost edinmezsek bu durumda mutlaka şeytanı ya da başkalarını dost edinmiş oluruz ki Allah’a ters düşmüş olur, Allah’ın dostluğunu kabul etmemiş oluruz. Allah ayeti kerimede; “… Allah’a karşı takva sahibi olun, sadıklarla beraber olun”^[7] buyurur. Bize düşen sadıklarla, Allah’ın dostlarıyla, takva sahipleriyle beraber olmaktır. Allah’ı her şeyden çok, canından çok seven mü’minlerle beraber olmaktır ki bunlar zaten Allah’ın velileridir. Bütün bunlarla beraber olurken Allah’a dostluğumuzu arz etmiş oluruz. Allah ayette velileri anlatırken; “ ey itminana ermiş nefis, rabbine dön rabbin senden sen de rabbinden razı olarak gir cennetime, gir kullarımın arasına, gir veli kullarımın arasına” ^[8] buyurur.

Veli olabilmek için, Allah’a dost olabilmek için, Allah’ın dostluğunu seçebilmek için, tercih edebilmek için Allah’ın dostlarıyla, mü’minlerle muttâkilerle salihlerle ve şehitlerle beraber olmak gerekir. Onlarla beraber olmak, onların dostluğunu, Allah’ın dostluğunu tercih ettiğimizi gösterir. Bu da Allah’a dost olmayı irade etmeyi tercih ettiğimizin ispatıdır. Yoksa kendimize başka dostlar ediniriz. Hiç kimse hayatı tek başına yaşayamaz, insanın fıtratı böyledir. Kişi kendine mutlaka dost edinir ve dost edinmelidir. Bu dostlar ya Allah dostlarıdır ya da Allah’tan başka dostlardır; yani şeytani dostlar, dünyevi dostlar, menfaat dostlarıdır. Allah dostları bizi Allah ile beraber eder, Allah’a dost eder. Diğer dostluklar da bizi Allah’tan uzaklaştırır, şeytana dost yapar.