“Kişi sevdiğiyle beraberdir.”[1] Bu sevgi sadece dünyevi bir sevgiden veya akrabalık bağından ibaret değildir. Kişi eğer Allah’ı seviyorsa, Allah için bir başkasını seviyorsa Allah’ın sevdiği yere gider. Diyelim ki; biri Allah’ı seviyor, öteki ters tarafta durmuş, bu ikisi zahiri olarak birbirini sevse dahi bu bağın hiçbir kıymeti, hiçbir değeri yoktur.
Allah ayeti kerimede; “En candan dostlar bile birbirilerine düşman olurlar, (birbirilerini lanetlerler hatta birbirilerini görürler; ama göz ucuyla birilerine bakıp tanımazlıktan gelirler. Kıyamet günü görürsün ki aralarındaki bütün bağlar kopmuştur) muttakiler hariç”[2] buyuruyor; yani onların aralarındaki o sevgi kalmaz. Karşısındaki Allah’a karşı nankörlük ettiği için artık o bağ kopmuştur. Dolayısıyla Allah’ı seven biri, Allah’a karşı nankörlük edeni en yakını olsa bile sevemez.
Dünyadayken muttakilerin dostlukları, beraberlikleri ve sevgileri cennette de devam eder. Allah, gerisi birbirine düşman olur dedi. En yakını olsa bile en candan dostlar için bile bu böyledir dedi. Akraba olsa bile bütün bağlar kopmuştur.
O gün herkes görür ki herkesin Allah’a karşı sorumlulukları varmış. Mesele önce Allah’a karşı sorumluluğunu yerine getirip insan olmakmı