Zekât malın kırkta biridir. Kırkta bir demek; yüzde iki buçuk demektir. Yani kırk bine bin, ikinci kırk bine de bir daha bin; geriye yirmi bin kalır bu da binin yarısıdır. Yaptı iki buçuk yani iki bin beş yüz.

Hz. Ali (a.s) Efendimiz’e biri;

 -“ Benim ne kadar zekât vermem gerekir?” diye sormuş.

Hz. Ali (a.s) buyurdu ki;

-“ Senin için mi yoksa benim için mi? ”

Adam;

-“ Nasıl yani, zekât sizin için ya da bizim için ayrı ayrı mıdır?”

Hz. Ali (a.s) Efendimiz;

-“ Evet. Senin için kırkta birdir, benim için hepsidir.” dedi.

Neye göre hepsi?

-Allah ayeti kerimede; “… sana infak olarak neyi infak etmeleri gerektiğini soruyorlar. De ki; ihtiyaçtan fazlasını…”^[1] buyurdu. Böyle olunca hepsini vermiş olur.

Elbette ki farz olan, şart olan, olmazsa olmaz olan, en az olan kırkta bir; yani yüzde iki buçuktur. Tabi bu paraya göre öyledir. Diğer mallara göre durum değişiyor; yani buğdaya göre, arpaya göre, hurmaya göre ya da büyükbaş, küçükbaş hayvanlara göre durum değişiyor.