Bu azap namazın azabı değildir. Özellikle Güney Doğu Bölgesinde hocalarımız, büyüklerimiz; “bir vakit namaz kılmazsan cehennemde ya da kıyamet yerinde yetmiş sene kızgın sacın üzerinde namaz kılacaksın” diye anlatmışlardır; ama böyle bir şey söz konusu değildir.

Namazı kılmamanın bir cezası var mıdır?

Elbette ki vardır. Kişi bunun cezasını dünyada çeker. Bununla beraber dünyada ne yaşamışsak ahirete de onu taşırız; çünkü namaz kılmayarak kendimizi dünyada Allah’tan mahrum etmiş oluruz. Allah’ın huzuruna çıkmayınca, Allah’ın emrine itaat etmeyince, Allah’a tâbi olmayınca kendi kendimizi Allah’tan mahrum etmiş oluruz. Namaz kılmayınca, huzura çıkmadık ve rabbimizden mahrum kaldık demektir.

Eğer dünyadayken huzura çıksaydık ne olurdu?

Allah’ın bize mutlaka bir ikramı, ihsanı olurdu. Birinci derece ikramı, ihsanı; Allah’a yakınlık ve onun sevgisidir. Allah’ın sevgisini, yakınlığını kazanmayınca, ondan mahrum kalınca ahiretten de mahrum kalırız; çünkü insan nasıl ölürse, huzura da öyle çıkar. Bu bir mahrumiyettir, Allah’ tan mahrum kaldık demektir.

Eğer kul Allah’ tan mahrum kalırsa, dünyası da ahireti de cehennem olur. Allah bir şeyi bizden istiyorsa o bize lazım ve o bize gereklidir, olmazsa olmaz olandır. Onun dışında herhangi bir şey düşünülemez. Orda mazeret üretilmez, üretilemez. Hem de bunun kazaya kalmadan; yani her gün günde beş vakit olması gerekir.