Bu dinin bir peygamberi vardır. O bize dini öğretir hem de uygulamalı olarak öğretir. Eğer Resulullah (s.a.v) Efendimiz, ehli beytine ve mü’minlere “Hayızlı iken namaz kılınmaz!”^[1] ve “Namaz kılmayın!”^[2] ve aynı zamanda daha sonra da “Kazası gerekmiyor”^[3] dediyse bu durumda bize düşen ona ve onun söylediğine uyup tâbi olmaktır.

  Allah ayeti kerimede: “ De ki Allah’ı seviyorsanız bana tâbi olun ki Allah da sizi sevsin, günahlarınızı mağfiret etsin…”^[4] buyurdu. Yani sizin imanınızı kabul etsin dedi.

Resulullah (s.a.v) Efendimiz’in bu konudaki hükmü öyle olduğu için biz de aynı şekilde yapıyor, ona tâbi oluyoruz. O neyi buyurmuş ise onun bir hikmeti vardır; çünkü o söylediğini Allah’ın emri ile söylüyor.

 Mesela; bayan sahabeler anlatıyor; bir umre esnasında Hz. Aişe annemiz rahatsızlanmıştı.

” Hz. Aişe annemiz ağlıyordu. Resulullah (s.a.v) Efendimiz onu görünce

                - “Hayırdır neden ağlıyorsun?” diye sordu.

 Hz. Aişe annemiz dedi ki;

                - “Rahatsızlandım artık ne yapacağım bilmiyorum.”

 Resulullah (s.a.v) Efendimiz’de;

- ”Tavaftan başka bütün ibadetleri yap!” ^[5]buyurdu; çünkü tavaf yapılırken kişinin abdestli olması aynı şekilde gusül abdestini de almış olması gerekir; yani temizlenmiş olması gerekir. Hz. Aişe annemiz de öyle yapmıştır.

 Resulullah (s.a.v) Efendimiz’in hükmüne uyduğumuz için hayızlı iken namaz kılınmaz ve kişinin kılmadığı namazları kaza da etmesi gerekmez. Resulullah (s.a.v) Efendimiz’in uygulaması da böyledir; çünkü onu Allah’ın emri ile yapar ve bu dinin peygamberi de odur.