Bir kul, sabah namazını kaçırmış olabilir. Bununla ilgili Resulullah (s.a.v) Efendimiz buyuruyordu; ‘’Biri uykuda kalırsa namazı kılamazsa uyandığında namazını kılsın.’’^[1] Kişinin uykusu Allah’ın ona ikramı olmuş olur; dolayısıyla kişi herhangi bir şekilde sorumlu olmadığı gibi daha sonra namazı kılarsa kaçırdığı namazı da kılmış gibi olur. Allah o kişinin namazını olduğu gibi kabul eder.

Eğer Allah kabul eder de birileri kabul etmezse bu ne demektir? Bu,  ilahlık taslamaktır. O yüzden böyle şeylere takılmamak gerekir. Resulullah (s.a.v) Efendimiz ne söylediyse biz de onu söylüyoruz; çünkü bu dinin peygamberi odur.  Allah’ı en iyi bilen, en iyi tanıyan,  nasıl bir muamelede bulunacağını bilen odur. Dinimizi peygamberimizden öğrenmemiz gerekir. Kendini âlim zannedip namazı kaçırmanın büyük bir cezası varmış gibi hüküm vermek doğru değildir.

Bazı âlimler bir vakit kaçırılan namaza karşılık kırk gün azap görüleceğini, bazıları da kaçırılan namaza ceza olarak yetmiş sene boyunca kızgın sacın üzerinde namaz kılınacağını söylemişlerdir. Bu tür hükümler Allah’ın indirdiği dinde olmayan ve âlimlerin iyi niyetlerinden dolayı kendi kendilerine ürettiği şeylerdir. 

Allah’ın dinine hiç kimse hiçbir şey ilave edemez veya çıkaramaz. Kişi Kendi kendine ‘’Ben böyle söylersem o kişi namaz kılar.’’ diye düşünüp bunu söylerse sanki ‘’Allah bir şeyleri eksik bıraktı, ben tamamlayayım’’ demiş olur.  Böyle söylemeleri küfürdür, Allah ‘a şirktir, kendi aklını, fikrini, ilmini Allah’a şirk koşmaktır.  Böyle düşünmekten Allah’a sığınmak gerekir.  Allah ne dediyse Resulü ne dediyse biz de onu söylüyoruz.