Allah eğer bir kula fıtrat itibarıyla evlensin diye bir kabiliyet vermiş ve kul onu kullanmamışsa bu durumda mutlaka bir eksiklik olur. Kul, kendindeki o sır olan şeyi açığa çıkarmamış olur. Bu sır onda açığa çıkmamış olur. Sadece bu dünya hayatıyla ilgili değil, ister kadın olsun, ister erkek olsun fark etmez, manevi olarak da birçok şeyden mahrum kalır. Birçok şeyi anlamaz. Kulluk yolunda, rabbini anlama, tanıma yolunda birçok şeyden geri kalır, kendi kendini mahrum etmiş olur.

Kişi eğer mecbur kalmışsa, evlenememişse bu başka bir şeydir. Allah’ın, onun üzerindeki muradı farklıdır. Ona mutlaka farklı bir muamelede bulunur; ama kişinin böyle bir imkânı varken evlenmezse bu durumda Allah’ın onun üzerindeki muradı farklı olduğu için Allah’ın kendisine takdir ettiğini alamaz, o ikramı alamaz. Onun üzerindeki, fıtratındaki güzellik açığa çıkmaz.

Elbette ki Allah insanın evvelini de bilir, ahirini de bilir. Onun ne kadar yaşayacağını ve ona hangi imkânları tanıdığını bilir. Muameleyi de ona göre yapar. Eğer imkân olmamışsa muameleyi ona göre yapar; ama o imkânı verdiği halde kişi evlenmezse bu durumda kişi gereğini yapmadı demektir. Hem dünya hayatında, hem de ahiret hayatında bu onun için bir eksiklik olur. Allah’ın kendisine takdir ettiğini almamış olur.