Karşısındaki kişi Allah’ın ismini kullanarak kardeşimizi yanıltmıştır. Allah’ı şahit tutmak büyük bir yemindir. Eğer Allah şahit olduysa gerekeni yapar ve bu çok tehlikeli bir durumdur.

 Beddua etmek veya etmemek bazen insanın elinde değildir. Gönül kırılınca diliyle beddua etmese bile gönlündeki o beddua reddedilmez ve Allah’a ulaşır. Bu, onun elinde olan bir şey değildir; çünkü zulme ve haksızlığa uğramıştır. Hele bir de Allah şahit tutularak bir söz verilmiş ve karşıdaki kandırılmışsa bunun cezası ağırdır.

Bazen hata yapanı kul affetse bile o kişi Allah’ın gazabını o anda hak etmiş olur. Karşılığını ne zaman göreceğini Allah bilir; ama mutlaka Allah onun karşılığını verir.

Affetmek elbette ki en güzelidir; ama söyledim, her şey insanın elinde değildir. Öyle bir durum olur ki elinde olmadan kırılırsın, kırılmamak zor şeydir.

Kırmamak kesinlikle çok önemli; bununla beraber o kıran kişi azaba ve gazaba uğramasın diye kırılmamak da ayrıca çok önemlidir. Bunun için de mutlaka Allah’ı bilmek, tanımak ve kullarını bilip tanımak gerekir.

Eğer biri elinde olmadan bize bir yanlış yapmış ve bizi kırmışsa onu affetmek ve o yanlışı silmek kolaydır; ama bile bile haksızlık ve hakaret edilmişse kırılmamak gerçekten zor şeydir.