Ateist hiç kimse yoktur. Kişi her ne kadar “ben ateistim” dese de mutlaka bir şeylere inanıyordur. Sadece onun üstünü örtüyor perdeliyordur.
Biri evlenmeden önce böyle bir şey söylüyorsa zaten onunla evlenmek doğru değildir. Kişi evlendikten sonra haliyle tavrıyla mü’minliğiyle Müslümanlığıyla ve takvasıyla eşini, ehlini ve ev halkını imana davet etmelidir. Onlara dua edip yardım etmeye çalışmalıdır. Böyle olursa kul, Allah’ın esmasının güzelliğine, Allah’ın isimlerinin güzelliğine dayanamaz
Kişi, eğer fıtratını öldürmemişse kaybetmemişse vicdanını bütünüyle örtmemişse kapatmamışsa Allah’ın bu güzelliklerine dayanamaz, mutlaka onu anlar. Bu yüzden ona imkân tanımak daha doğru olur.
Kardeşimizin eşinin iman etmesi için, Allah’a dönüp tövbe etmesi için onu anlayıp ona imkân tanıması daha doğrudur. İnşallah öyle yaparsa eşi de kendine gelir, aklını başına alır, düşünür ve tefekkür eder. Aklını kullanır inşallah.